Özge Özpirinçci: Aşk çok iyi gidiyor!
- 23.11.2014 08:27
Özge Özpirinçci, Karışık Kaset adlı yeni filminin heyecanını yaşıyor. Öğrenci filmleri dahil sinemanın her türüne açık olduğunu belirten oyuncu işine aşık olduğunu söylüyor. Röportaj: Ayşe Brav/Vatan
Öncelikle filmin hayırlı olsun. Biraz konusundan bahsetsene... Benim üçüncü filmim. Daha önce de romantik komedi teklifleri gelmişti ama hep, dur daha iyisi olsun, biraz daha bekleyeyim dedim. Karışık Kaset’in senaryosunu çok beğendim ve sonra kitabını okudum.
Sonra Sarp’la (Apak) birlikte oynayacağımı öğrenince daha bir ısındım, çok severim keza kendisini... Ayrıca filmdeki İrem tipi de şahane bir karakter.
Nasıl bir karakter İrem? İrem 90’larda anne-babası boşanmış, özgürlüğü küçük yaşta elde etmenin verdiği özgüvenle ne istediğini bilen, bugün Türkiye’de, yarın Bali’de ortaya çıkabilecek çılgın bir kız. Sen problem söyle o her şeyi organize eden tip.
Sarp yani Ulaş nasıl bir tip? O da İrem’in tam tersi bir kişilik. Onun aslında tam nefret debileceği bir tip.
Ne diyor film? Film diyor ki, siz hayatınızı yaşıyorsunuz ama hangi tarafta... İki tip vardır. Biri hayatı düşünen diğeri de yaşayan. Film bu iki zıt kutubu aynı çizgi üzerinde yürümeye çalışmasını, bocalamasını anlatıyor.
Bundan sonraki adım ne? Bu sene çok dizi senaryosu geldi fakat önceliği filmin çekimine verdim. Ayrıca biliyorsun bu sene dizi sektörü için çok zor bir sene. Projeler sapır sapır dökülüyor.
Ne yapımcı ve kanal dizinin tutup tutmayacağını kestiremiyor. Herkes zor durumda, herkesin hedefi 2500 adet reyting cihazına bağlanmış durumda. Hiç bir kriter bilmiyoruz. O yüzden inan senaryoları okuyorum ama karar veremiyorum.
Peki ne yapacaksın? Bir kere ben en sevdiğim ve en aşık olduğum işi yapıyorum. Ve kendi ülkemde genç yaşta bu işi yapabilmenin gururunu yaşıyorum. Sinemanın her türüne açığım.
Yani bağımsız senaryolar ve öğrenci filmleri de dahil olmak üzere. Hikaye iyi olduğu müddetçe tabii ki deneyeceğim çünkü biz oyuncuların hem iyi para kazandığı hem de yüzünü unutturmadığı bir mecra dizi.
Tiyatro yapmadın değil mi? Hayır ama çok istiyorum.
Oyunculuk nasıl başladı? Aslında çok enteresan başladı. Benim abim Amerika’da sinema televizyon okudu. Ona bir el kamerası almıştım. O da o kamerayla bana durmadan, Özge şöyle yap Özge böyle yap deyip çeşitli oyunlar yaptırıyordu. Ben 8-9 yaşlarındaydım. Emre’nin hocalığında oyun oynuyorduk.
Yani Emre’ye borçluyuz durumu? Kesinlikle evet, sonra da kuzenim. Senin yüzün güzel, seviyorsun da böyle işleri gel seni bir ajansa yazdıralım demişti.
Nasıl bir ailede büyüdün? Fazla sevgi ve saygı dolu bir aile içinde büyüdüm. Hep şükrediyorum. Annem, babam, abim ve ben hep bir sevgi yumağı durumundayız. Evimizde müzik, hayvan, çiçek hiç mi hiç eksik olmadı. Evde kedi, köpek hatta ördek vardı.
Ailendekiler ne iş yapar? Babam yayıncı, annem İngilizce öğretmeni.
Lisan bilmemek gibi bir şansın yokmuş. Hatta evde akşam 20.00’den sonra İngilizce konuşma zorunluluğu koymuştu annem. Babamın hep yurtdışından misafirleri gelirdi, onlarla sohbet ederdik. Şimdi bir de İspanyolca öğrenme derdindeyim. Biraz para kazanayım şöyle 2-3 ay İspanya’da kalayım hallederim.
Nasıl yaşıyorsun Özge? Bayağı spor yapıyorum. Çünkü hareket etmeden duramayan bir tipim. Hiç bir şey yapamazsam sahile inip yürüyorum.
Burcun neydi senin? Koç.
Anlaşıldı durum, ben de aynen öyle. Hatta ben küçükken, anneme bunun poposuna ampul takılsa yanar derlermiş. Çok güzelmiş. Evet gerçekten ben de hiperaktifim. Durunca çok yoruluyorum. Yavaş yürüyünce yoruluyorum. Film seyredince kalkıp mutlaka yürürüm. Uzun yolculuklarda kalkar yürürüm, koridorda esneme hareketleri yaparım, sağlığıma çok dikkat ediyorum. İyi ve sağlıklı yaşamak istiyorum.
Alnındaki iz nasıl oldu? O benim alametifarikam. Abim Emre okuldan gelmişti. Onu karşılamak için hızla koşarken kalorifere kafamı çarptım. Kan revan, dikiş...Sonuç bu iz oldu...
Nasıl gidiyor aşk? Beyin cerrahı sanırım... Evet, Burak bir dizide beyin cerrahını oynuyor. Çok iyi gidiyor. O çok özel biri, iyi anlaşıyoruz.
