Selma Ergeç'ten samimi açıklamalar!
- 19.10.2014 10:21
“Muhteşem Yüzyıl”ın Hatice Sultan’ı Selma Ergeç, “Gönül İşleri”yle ekrana döndü. Yeni dizide Saadet adlı genç bir kızı canlandıran oyuncu, “Senaryo çok eğlenceliydi, bir seferde okuyup bitirdim” diyor.
Proje geldiği zaman neler hissetiniz, neden bu işin içinde olmak istediniz? - Senaryoyu okurken çok eğlendim çünkü... Bir seferde okuyup bitirdim. Eğer senaryo beni yakalamasaydı ara verir, bir gün sonra devam ederdim. Hani iyi bir kitabı da zamanı unutup nefes almadan okursun ya... Aynen öyle oldu. Geldiği zaman birkaç sayfa bakayım deyip, hiç ara veremeden sonuna geldim.
Hep içinizdeki sesi dinleyerek mi hareket edersiniz iş konusunda? - Çoğu zaman... Aslında kağıt üstünde her şeyin doğru göründüğü ama bir şekilde içimin ısınmadığı işler olabiliyor. İçimdeki ses “bu değil” diyor işte...
İçinizdeki sesin sizi yanılttığı durumlar olmuyor mu hiç? - Olmaz mı... İçimin ısınmadığı ama çok tutan ya da gişede çok başarı elde eden işler de oldu. Ama yine de şu ana kadar “Tüh ya keşke bunu kabul etseydim” demedim hiç.
“Muhteşem Yüzyıl”da da duygularınız mı yönlendirmişti sizi? - Evet, tamamen duygu seçimiydi. “Ne olursa olsun bu işte bir rol almak istiyorum” dedim. Senaryoyu bile okumamıştım. “Gönül İşleri”nde de benzer bir durum oldu mesela.
Bundaki hissiyatınız neydi? - “Gönül İşleri”nin yönetmeni Türkan Derya ile daha önce bir kısa film projesinde çalışmıştık. Hikayeye ve işe çok saygısı olan; ekibi ve oyuncularıyla beraber büyük özveriyle çalışan bir yönetmen. Zaten Erol (Avcı) abi de çok güven veren biri. E senaryo da iyi... İçim “tamam” dedi.
Yapımcı ve yönetmen tabii ki işin en önemli unsurlarından. Ama senaryoyu çok hızlı okuduğunuzu söylediniz. Neydi sizi bu kadar içine çeken?
- Okurken bir sonraki cümlenin ne olacağını tahmin edemiyorsun, gerçekten merak ediyorsun. Bu çok büyük bir lüks. Bu dizi çok abartılı hareketler yapmadan izleyiciyi ters köşeye yatırmayı başarabiliyor.
Şimdi yeni senaryo geldi, yine okurken çok şaşırıyorum, “Nasıl yani?” diyorum. Ben bunu okurken bu kadar keyif alıyorsam, seyretmek de isterdim. Çünkü keyif veriyor, sürüklüyor.
Zaten “Bir oturduk karşısına, şöyle bir bakacaktık ama bir daha kalkamadık” gibi yorumlar aldım. Demek ki sürüklemiş, merak edilmiş, demek ki yanılmamışım hislerimde...
