Serenay Sarıkaya: Geldiğin yeri unutma!
- 30.08.2013 09:44
Bu sonbahar hem ekran hem de beyazperdede izleyiciyle buluşacak olan Serenay Sarıkaya, InStyle dergisi için objektif karşısına geçti. Genç oyuncu, çekimin ardından da ekibin sorularını yanıtladı; alışveriş tutkusundan Türk sanat müziği sevgisine pek çok şey anlattı.
* Uzun bir tatil sonrası yeni bir diziye başladınız. Nasıl gidiyor “Medcezir”in çekimleri? - Özene özene gidiyoruz. Ekip çok güzel, çalışan herkes çok tatlı.
* Kasım ayında da “Behzat Ç. Ankara Yanıyor”da göreceğiz sizi. Fan kitlesi çok geniş bir dizinin filminde oynamak ne hissettirdi size? - Çekimler çok güzel geçti. Filmle ilgili henüz bir şey bilmiyorum, galada izleyeceğim ilk defa. Ama Serdar Akar’a güveniyorum.
Oyuncuların çok yoğun bir tempoda çalıştığını biliyoruz. Biraz stilden, alışverişten bahsedersek, bunlara ne kadar zaman ayırabiliyorsunuz? - Ben her türlü vakit ayırabiliyorum (gülüyor). Yorgunluktan ölsem de Akmerkez’in oradan geçiyorsam, “Şuraya bir uğrasam mı?” diyorum. Kadın her türlü zaman yaratıyor alışveriş için. Zaten çok düşkünüm, hep böyleydim.
* Mağazaya girdiniz. Ne kadar zamanda çıkarsınız? - Uzun zaman harcamak bana göre değil çünkü ben ya alırım ya almam. “Onu mu alsam, şunu mu?” yok bende. Çok iyi bilirim neyin olup olmayacağını. Hayal kırıklığına uğramayacağım şeyleri seçerim.
* Garanti seçiminiz ne oluyor genelde? - Jean, özellikle de skinny. Beyaz tişörtü neredeyse her çıktığımda alırım.
* Mesleğinizden ötürü hep göz önündesiniz. Sokakta insanlar kafasını çevirip sürekli size bakıyordur. Bu giyim-kuşam anlamında sizde bir baskı yaratıyor mu?
- Yaratmaz mı? Her daim özenmek mecburiyetindeyiz çünkü birisinin Twitter’a şunu yazması yetiyor: “Gördüm, paçoz gibi giyinmiş!” Sen o güne kadar çok güzel giyinmişsindir, o gün belki kötü bir seçim yapmışsındır, gider onu yazar. Ben makyaj yapmadan çıkamıyorum mesela.
* Stilinizi belirlerken kimlerden etkilendiniz? - Galiba ben biraz kendim belirledim. Eskiden okulda bir ‘havalı kızlar’ durumu vardı. Saçlar fönlü, gözlerde siyah kalem, dar kesim gömlek, minicik etekler, altında kolej ayakkabıları ve dize kadar çorap.
Ben bayağı Adidas Superstar’lar, eteğim, üzerinde de erkek gömleğiyle gidip gelirdim. Hip hop’çu gibi bir tarzım vardı.
* Hip hop kültürüne meraklı mıydınız? - Yo benim için rahatlık ön plandaydı. Ondandır diye düşünüyorum. * Neler dinliyordunuz o zamanlar? - Türk sanat müziğinden caza, popa kadar her şeyi dinlerdim.
* Şu anda da mı öyle? - Şimdi daha seçiciyim ama sanat müziğini çok severim.
* Nereden geliyor bu merak? - Annem zaman zaman götürürdü beni Türk sanat müziği dinlemeye. Çalıştığı işyerinin bir gecesi olurdu mesela, oraya giderdim. 6-7 yaşındaydım. Bir yere gitmiştik, bir kutlama gecesine. Bir kadın sahnede Türk sanat müziği söylüyor. Ben de bayağı bütün şarkılara eşlik ediyorum. Kadın görmezlikten geliyor ama sonunda, “Bir şarkı daha söyleyeceğim, bunu da bilirsen pes diyeceğim” dedi. Onu da bildim. Kadın mikrofonu bırakacaktı elinden.
* O zaman bir fasıl ortamına girdiğiniz zaman... - Bayılırım, bayılırım.
* Bazı dizilerde şarkı da söylediniz. Sesiniz epey beğenilmişti. - İçinde bulunduğum işlerde sesimi kullanınca güzel tepkiler aldım. Aslında iddialı olduğum bir konu değildi. Ama şarkı söylemeyi çok seviyorum.
* Çok erken yaşta bu mesleğe başladınız. Ünlü olma psikolojisiyle çabuk barışabildiniz mi? - İşimi çok severek yapıyorum ama tabii ki zorlukları var. Beni çok sinirlendirdiği anlar oluyor. Ona da pek bir şey söyleyemiyorsun çünkü işimin gereği bu. Olabildiğince normal hale getirmeye çalışıyorum.
Hep sokaktayım, canımın istediği şeyleri yapıyorum. Arayı hiç açmayı istemedim. Benim için ne kadar yakın o kadar iyi. Geldiği yeri de unutmaması lazım insanın en nihayetinde. Kendime sık sık bunu hatırlatıyorum.
* Komik şeyler oluyor mu sokaklarda? - Evet, geçen gün taksiye bindim. Şoför aynadan bakıp, “Ee şimdi ben ne diyeceğim soranlara?” dedi. “Nasıl?” dedim. “Bana soracaklar ‘Taksine kim bindi?’ diye, ne diyeceğim?” dedi.
“Böyle bir göreviniz mi var?” deyince, “Bizim durakta sürekli bir ünlü biniyor, ‘Bugün kimi aldın?’ muhabbeti oluyor. Siz nerede oynuyordunuz, ben sizi bir yerden biliyorum” dedi.
* İstanbul’da nerede olmayı seviyorsunuz? - İstiklal’de yürümeyi çok seviyorum. Annem Cihangir’de oturuyor, onu ziyaret etmek, arkadaşlarımı ve dostlarımı görmek için neredeyse bütün zamanımı Cihangir’de geçiriyorum. Bu semt salaşlığıyla, doğallıyla hoşuma gidiyor.
* Spor yapıyor musunuz? - Evet. En az haftada üç gün... Yeni bir merakım var: Bikram yoga. 40 derecede terleyerek yoga hareketleri yapıyorsunuz. Başta zor oluyor ama sonra keyif alıyorsunuz.
* Geleceğe dair hayaller kuruyor musunuz? - Hayallerim hep oldu, hep olacak. Çünkü insanı yüreklendirip motive ediyor.
* Bir gün evlenip çocuk sahibi olmak istiyor musunuz? - Aslında bunları gerçekten düşünmüyorum. Hiçbir zaman yapmayacağım demek değil elbette ama psikolojik ve yapısal olarak kendimi böyle bir şeye hazır hissetmiyorum.
Çok genç olmanın verdiği bir düşünce de olabilir. Şu anda daha çok iş odaklıyım ama aşırı hırslarım yoktur. İçgüdüsel gidiyorum. Olduğum yerden, yaşadığım hayattan ve işimden çok memnunum.
