Serenay Sarıkaya: Hiç aşık olmadım!
- 27.04.2014 09:03
Medcezir dizisinin güzel oyuncusu Serenay Sarıkaya, Hürriyet Gazetesi'nden Sibel Arna'ya samimi açıklamalarda bulundu.
Serenay Sarıkaya henüz 22 yaşında ama 6 yıldır hayatımızda. Televizyonda, sinemada podyumda... Türkiye’nin en ünlü ve güzel isimlerinden biri. Şöhretli ve yakışıklı bir sevgilisi de var. Bir kız daha ne ister diyebilirsiniz. Ama onun iç dünyasında durum başka: “Hayatımda iz bırakan olmadı”
Antalya’da büyümüşsünüz... Anne baba ne iş yapıyordu? -Annem bir süre muhasebe sonra emlak işiyle uğraştı. Annemle babam ben küçükken ayrıldı. Babam Ankara’da biz İstanbul’da yaşamaya devam ettik.
Verdiğiniz her röportajda annenizi küçük küçük anlatmışsınız... Parçaları birleştirdiğimde sizi sarıp sarmalamış ama bir o kadar özgür bırakmış bir anne modeli çıktı, öyle mi?
-Gerçekten öyledir, inanılmazdır annem... Biz annemle birlikte büyüdük. Aramızda sadece 20 yaş fark var... Her şeyi konuşuruz, her şeyi anlatırız birbirimize. Benim tanıdığım en özgür kadınlardan bir tanesi. Hayatta örnek aldığım ilk belki de tek insan.
20 yaşında anne olmuş bir kadın hayatla nasıl başa çıktı? -Çok zor zamanlar yaşadık biz. Maddi anlamda ciddi olarak zorlandık. Artık dayanacak gücümüzün kalmadığını hissettiğimiz zamanlar oldu. Ama tüm bunların bana o kadar azını hissettirdi ki...
Hiç mi çatışmadınız büyürken? -Oldu, olmaz mı? Ergenlik denilen dönemde insan bir sürü iç mücadele yaşıyor kendiyle. Ama ben daima “Annem bir şey söylüyorsa bir doğru bildiği vardır” inandım. Hep anneme inandım, sığındım.
Baba figürünün eksikliğini hiç hissetmediniz mi? -Hiç. O boşluk bu kadar iyi doldurulamazdı. Benim hissettiğim beni mutsuz eden hiçbir şey olmadı. Babama da anneme de ayrı hayatlarda ayrı ayrı sahip çıktım.
Biz güzellik yarışmaları, modellik ardından oyunculuk gibi bir hikâyeye alışığız. Sizde tam tersi bir durum var. Önce oyuncuydunuz, sonra model...
- 15 yaşında Çek Cumhuriyeti’nde bir güzellik yarışmasına gittim. Oradan ufak bir derece ile dönünce 16 yaşında ‘Plajda’ diye bir filme gönderdiler. Filmin içine girdiğimde o güne kadar hayatımda bir şeylerin eksik olduğunu ve o eksiği bulduğumu anladım. Tamamlandım.
Dönüm noktası oldu yani... -Kesinlikle. Annemle oturup bu konuda bir durum değerlendirmesi yapıp, karar verdiğimiz gün hayatımın dönüm noktasıdır. Artıları ve eksileri önümüze koyduk. Ben oyuncu olmak istediğimi söyledim, annem de ne olursa olsun arkamda olacağını söyledi. Allah’a şükür bu yoldan hiç sapmadık.
Peşi sıra dizilerde oynuyorken neden modellik de yaptınız? -Benim çocukluk hayalim oyuncu olmak değil model olmaktı. Hayat beni bir şekilde oyunculuk denizinin içine bıraktı ama modellik de içimde ukde ya da aklımın bir köşesinde kalsın istemedim.
Bir röportajınızda çok sık geçmişe döndüğünüzü söylemişsiniz? Neden kendinizi bu kadar çok sorguluyorsunuz? -Hatalarımdan ders almak için. Çünkü bu meslekte hata yapma şansım çok az. Tedbirli ve dikkatli olmak gerekiyor. Geçmişte değilim, ileriye bakıyorum ama ara ara dünümle yüzleşmek iyi geliyor. Ne diyor Nil: “Daha güçlüyüm ben hatalarımla.”
Aynı şarkı “düşmem ben kanatlarım var benim ruhumda” da diyor. Sizin için özgürlüğün tanımı ne? - Özgür düşünmenin insanı daha da ileriye götürdüğünü düşünüyorum. Bu işi seçtiğim için bütün getirilerini kabul etmeye mecburum. Dengeyi iletişimde buluyorum. Öyle ya da böyle bu sektörde 6 yılım geride kaldı. Aylar günler hızla geçiyor.
22 hiç size yakışan bir yaş değil yahu! Görüntü 22’de ruh 30’larda sanki... -Çok yakın bir arkadaşım bana “Senin ruhun yaşlı” diyor. Bu, anne babamın erken ayrılması, çabuk olgunlaşma, erken çalışmaya başlama kaynaklı olabilir. Bu durumdan mutsuz değilim. Çünkü bazı şeyleri daha önceden erken görebilmek hatayı azaltıyor.
“Dışarıdan bakan beni hissetmesin” diye bir durum yok sanki sizde... -Hiç yok. Oyunculuk koruma kalkanlarını kaldırmana izin veren bir şey değil. Kalkanlarını ne kadar indirebilirsen o kadar gerçek ve samimi algılanıyorsun. Kamera karşısında güzel gözükmeyi de önemsemem ben. Doğal durayım yeter de artar.
İlk aşkınızı hatırlıyor musunuz? -Aşk diyemem. İlkokulda beni çok heyecanlandıran birileri olmuştu. Mektup yazdığımı hatırlıyorum. O bana mektup yazmıştı.
Sonra? -Sonrası da yok. Hayatımda iz bırakan biri olmadı hiç.
Aşk nedir sizin için? Nasıl bir tanımı var? -Ben aşkın çok eskide kaldığına inanıyorum. El ele tutuşmanın haftalar aylar sürdüğü zamanlarda. Düşünsenize biri dağları delmiş, diğeri çölleri geçmiş. Aşkı uğruna kaç insan ölmüş. Böyle efsane hikâyeleri bilince, günümüzdeki “ben seni gördüm âşık oldum” durumu bana hiç gerçekçi gelmiyor. Yani aşk mazide kaldı.
Sizin de hayatınızda biri var, âşık değil misiniz yani? -Ben çok sevilebileceğine, tutkulu olunabileceğine, karşılıklı olarak hayatlardaki boşlukların doldurulabileceğine inanıyorum. Herkesin hayatında vazgeçemeyeceği birileri olabilir. Ama bunun adı aşk mı onu bilmiyorum. Belki de hiç yaşamadığım için bilmiyorum.
Günümüzde her şey o kadar geçici olmaya başladı ki. O kadar çabuk tüketiliyor ki. Günümüzün problemi bu, yapacak bir şey yok. Bu, benim düşüncem. Dediğim gibi aşk yaşıyorum diyenlere saygım sonsuz. Neler söylüyorsun? Erkek arkadaş bozulmayacak mı? Düpedüz “Ben aşkı hiç yaşamadım” dedin... (Serenay sessiz kalmayı seçiyor)
Medcezir’de şarkı da söylüyorsunuz. Geçenlerde bir “İsyan” söylediniz ben sesinize, sahnedeki duruşunuza inanamadım... Nasıl bu kadar iyi şarkı söyleyebiliyorsunuz?
-Kulağım iyidir derler. 6-7 yaşında bile Türk sanat müziği şarkılarını ezbere bilirdim. Annem müziğe çok düşkündür, özel günlerde beni de fasıla götürürdü. Hatta bu konuyla lgili komik bir anım var. 9 ya da 10 yaşındayım annemin iş arkadaşlarıyla birlikte yemeğe gitmişiz. Ben bütün şarkılara eşlik ediyorum. En ağır makamlı olanları bile biliyorum. Solistin dikkatini çekiyor, müziği kesiyor “şimdi söyleyeceğim şarkıyı da söylersen ben mikrofonu bırakıyorum” diyor. Ve ben yine biliyorum.
En sevdiğiniz Türk sanat müziği şarkısı? -Sevdiğim çok şarkı var ama ‘Canım Efendim’in yeri ayrı. Arada sırada fasıl yapıyoruz arkadaşlarımla. Kendimden geçiyorum.
Müzikle ilgili bir kariyer planınız var mı? -Şu an beni en heyecanlandıran şey oyunculuk. Müziği yan unsur olarak kullanmak yeterli geliyor.
